Eindelijk af!

Anderhalf jaar geleden had ik plannen. Maar ik had de boel een beetje onderschat. Mijn voornemen om noooooooit meer iets te haken met treble double crochet was ik vergeten. Ik ben een vaste haker. en dan zijn die lange steken een kleine ramp. Die lijken dan zoveel energie te vragen.

Enkele weken geleden was hij dan EINDELIJK zo goed als af. Ik heb hem wat geblokt, maar ook dat leek tegen te vallen. En dan lag hij een tijdje stof te vangen. In afwachting van een deftige knoop, maakte ik mezelf wijs.
Zaterdagochtend deed ik nog even een sprintje om hem klaar te krijgen voor het feestje. Een zwart kleedje was de perfecte motivatie.
Héhé. Haken dat lijkt soms wel een beetje op bevallen (hoewel ik daar niet echt van kan meespreken met mijn 2 keizersnedes ;-) )
Het één en ander is niet volgens plan verlopen (ik moet leren om patronen te lezen en niet gewoon mijn gedacht te doen) maar hij mag er zijn.

wel niet echt flatterende foto's want NA het feestje genomen.

Hard gewerkt

Ik heb iets met deadlines. Ik flirt er graag mee, namelijk.
Eerst was Rhunes verjaardagsfeestje gepland voor eind januari. Op de uitnodiging prijkte als dresscode: verkleed. En dat is natuurlijk geen simpele opdracht voor een baby. Verkleedkleren zijn er vooral in de maten 104 tot 128, de gemiddelde kleuter tot begin lagere school. Voor grote broer geen probleem, dus. Die had nog zijn piratenpak van vorig jaar en ook nog een indianenpak en ridderpak. Maar voor kleine zus moest ik dus op zoek naar een specialleke. En dus pakte ik maar mijn haaknaald en begon eraan. Hoe korter het bij het feestje kwam, hoe meer ik een tandje moest bijsteken. Toen enkele dagen ervoor het feestje werd afgelast wegens griep bij de halve familie, slaakte ik een zucht van opluchting. Ik kreeg 14 dagen respijt, die ik helemaal NIET benutte.
Dus schoot ik begin van de week terug in gang: snel extra onderkleren halen, snel nog wat knopen kopen, papa om elektriciteitsdraad vragen, enkele avondjes doorwerken.
Maar toen ik vanmiddag mijn eigen Maya'tje mocht aankleden, was ik de gelukkigste vrouw van de wereld.

Af!

Het is af! Mijn CAL 2014 is AF! Enfin. Ik heb het afgemaakt. Ik denk niet dat ik helemaal tot op het einde van het patroon ben gegaan. Maar ik vond het genoeg geweest. Ik was in april ver vooruit op de instructies van de facebookgroep. En in het engelstalig patroon begonnen ze over een stuk te herhalen. en ik had geeeeeen zin in nog een catharina-wheel.
Dus bleef het deken liggen. Het heeft enkele maanden stof vergaart tussen mijn ander garen van projecten-to-be. Deze week ben ik terug in gang geschoten. En dus ook het deken gepakt, draadjes ingeweven. Rand gehaakt. Weer uitgetrokken want ik was in de verkeerde richting vertrokken en was dus aan de achterkant aan het haken.
Het is niet zo lang geworden, eerder vierkant. Maar groot genoeg als TV-dekentje. Of als decoratiestuk in mijn nieuwe praktijk.

Mutsen

Nu het wat frisser is, moest ik zorgen dat mijn kroost (met uitbreiding) opnieuw voorzien werd van hoofddeksels.
Simon droeg de afgelopen winters met veel plezier zijn drakenmuts.
Maar die was zoek na. Ligt vast ergens onderin een kast, maar werd niet toevallig gevonden. En dus moest mama een nieuwe haken.
Ook kleine zus - jaja sinds mijn laatste post is mijn gezinnetje wat groter geworden -  had nood aan een wintermutsje.
En dus deed ik even een inspanning. Die van Simon nam wat tijd in beslag. Vooral omdat ik lang uitstelgedrag had. En even lang zocht naar het patroon van de drakenpunten. (nieuwe computer - bestanden nog niet overgezet). Het is het klassieke patroon. De drakenpunten haalde ik vanuit dit patroon
Voor zus is het een eenvoudigere versie van een internetpatroon 
Zo komen ze de winter weer door. 

Maar ik zat niet stil het afgelopen jaar. Buiten de CAL 2014 (resultaat is voor binnenkort), haakte ik ook wat mutsjes als kadootje. allemaal hetzelfde patroon, maar toch allemaal net anders. Het eerste exemplaar was voor een echte diva en werd tijdens de afgelopen winter vlot gedragen.

Het tweede exemplaar was voor nichtje Fleur die er heel blij mee was. 

Voor Metekindje Amélie haakte ik hetzelfde mutsje - met veel te grote strik- als nieuwjaarsgeschenkje. 

                                   

Crochet-a-long

Ik ben momenteel net een klein kind dat uitkijkt naar Sinterklaas. Samen met een 700-tal andere haaksters begin ik op 3 januari aan een crochet-a-long. Bedoeling is dat er elke vrijdag een stukje patroon wordt gepost op deze facebookpagina. Afgelopen jaar maakten ze een deken van Granny squares. In 2014 wordt het een strependeken. Het origineel ziet er zo uit:


Twee schatten van dames zijn volop bezig met het patroon naar het Nederlands te vertalen.
 Tertia en Jolanda hebben schouders onder het project gezet en winnen zieltjes aan honderden per dag. En iedereen is druk bezig met kleurtjes uitzoeken. Iedereen met zijn eigen voorkeuren en smaak, maar allemaal even mooi en origineel.
Ik bestelde mijn garen deze keer bij HuisZes. Elke houdt tot 28 januari nog een actie: 10 bollen Stylecraft kopen, de 11 gratis. Het is het leukste kerstcadeautje dat manlief mij kon geven. Mijn kleurtjes zien er zo uit:

Strikt genomen zijn het nog 2 bollen te veel. Maar ik weet niet of ik er kleuren ga uitnemen. Ik heb ook nog geen idee welke kleur ik apart ga houden voor de rand. Ik vind ze allemaal supermooi en het lijkt wel of ze er allemaal in thuis horen. En dan ook nog de volgorde bepalen.
Nog veeeeeel denkwerk. Hopelijk is het snel 3 januari.

Deju toch, hé

Ik heb gevloekt vandaag. Eigenlijk paste op mijn outfit mijn vest. Mijn vest in 'deep taupe' merinowol van Naturally Caron. Maar ik zit in een haak-block. Het lukt me niet de laatste weken. Ik kom er niet aan toe. Ik dacht de klus even te klaren. Ik heb op enkele dagen tijd de eerste helft gehaakt. Het is me gelukt met veel uittrekken en opnieuw beginnen. Aan de tweede helft met evenveel enthousiasme begonnen. en toen .... was het gedaan. Al enkele weken ligt hij daar. Met de haaknaald erin gestoken. Het schiet niet op. Het schiet niet op omdat ik 2 bollen garen moet mee sleuren ('don't fasten' off staat er), omdat veel te perfectionistisch ben om 'fans' te haken. Ook omdat ik geen geduld heb met mezelf, als ik weer vind dat ik moet uittrekken.

En zolang dit WIP (work in progress) niet af is, wil ik niet aan iets ander beginnen. Ik ben nochtans aan het popelen om aan het volgende te beginnen. Maar ik mag niet van mezelf.

Hopelijk was de vestimentaire crisis van daarstraks het schopje dat mijn kont nodig had om verder te doen. Zal mij binnenkort eens herpakken. Morgen of zo. Of overmorgen.

Stash happy

Bij MamAditi hebben we een uitdrukking: stash happy zijn. Het betekent dat je - al dan niet tijdelijk - tevreden bent met je uitzet. Bij MamAditi betreft het draagdoeken of herbruikbare luiers. Draagdoeken zijn momenteel niet echt van nut. Ik heb een bescheiden uitzet wat draagdoeken betreft en kan daar dus niet echt mee stoefen.

Maar wat mijn haakvoorraad betreft ben ik stash happy!

Bij Het Haakbeestje bestelde ik een setje haaknaalden van Clover. Ik was dadelijk verkocht door de vrolijke kleurtjes. En omdat ik niet kon kiezen, bestelde ik de hele reeks. Ze liggen vlot in de hand en op het eerste zicht lijkt het alsof ik er minder vast mee haak.

 

Ik was het een beetje beu om niet de juiste verhouding tussen garen en naald te vinden. Ik wou een stuk voor mezelf maken dat me niet te klein zou zijn. En dus bestelde ik het garen dat bij het patroon hoorde. Het vroeg wel wat geduld. Het garen moest immers vanuit het verre USA komen en was bijna 3 weken onderweg. Geld heb ik er niet mee uitgespaard. En het milieu heb ik er ook niet mee geholpen. Het garen is geproduceerd in Turkije. Het heeft dus de halve wereld afgereisd.

Net besteld kwam ik er ook achter dat ik van deze in deep taupe 3 keer te veel bestelde. Ik ga dus een paar vesten kunnen haken. ;-)

Het andere is in de kleur green sleeves. De bedoeling is om er een top van te maken, iets zomerachtig, voor volgend jaar af te zijn, dus.

Er ligt hier dus een hoopje te wachten.

Zoals ik hogerop al meldde, is stash happy een tijdelijk fenomeen. Binnenkort zijn er gegarandeerd weer nieuwe kleuren, ideeën, garens en haaknaalden te scoren.
Zeker nu een collega met een webshop gaat beginnen, vrees ik dat de drempel heeeeel laag gaat zijn om iets te bestellen. Hierbij dus al wat reclame voor Huis Zes . Toi toi Elke.